Αιτίες και θεραπεία ψωρίασης

Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια που οι ειδικοί του ΠΟΥ εκτιμούν ότι επηρεάζει το 2 έως 4% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ένα χαρακτηριστικό της νόσου είναι ότι μόνο οι εκπρόσωποι της λευκής φυλής πάσχουν από ψωρίαση. Ο εντοπισμός των αιτιών και η θεραπεία της ψωρίασης είναι ένα από τα πρωταρχικά καθήκοντα της σύγχρονης ιατρικής. Σήμερα η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά τα αίτια της νόσου δεν είναι πλήρως κατανοητά, ούτε έχουν βρεθεί τρόποι για την πλήρη θεραπεία αυτής της ασθένειας.

Αιτίες Ψωρίασης

Φυσιολογικά, η ψωρίαση προκαλείται από έναν πολύ σύντομο κύκλο ζωής των κυττάρων του δέρματος. Ενώ αυτός ο κύκλος διαρκεί συνήθως 21 έως 28 ημέρες, ο κύκλος διαρκεί μόνο 3-6 ημέρες σε ασθενείς με ψωρίαση. Αυτό προκαλεί το σχηματισμό ψωριασικών πλακών. Ο λόγος για αυτό το φαινόμενο συζητείται κυρίως μεταξύ των ειδικευμένων στην τέχνη. Ενώ ορισμένοι θεωρούν την ψωρίαση ως κληρονομική ασθένεια, άλλοι υποθέτουν ότι η ασθένεια προκαλείται από δυσλειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι άμεσο αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών εξωτερικών παραγόντων.

Σήμερα, μεταξύ των γιατρών επικρατεί η πολυπαραγοντική θεωρία, η οποία εξηγεί την εμφάνιση της ψωρίασης για τους εξής λόγους:

1. Κληρονομία;
2. Δυσλειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω:

• Αναβαλλόμενες μολυσματικές ασθένειες.
• λάθος διατροφή?
• Κατάχρηση αλκόολ;
• Δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες.

Ωστόσο, ένα πράγμα στο οποίο συμφωνούν απολύτως όλοι οι ειδικοί είναι ότι η ψωρίαση δεν είναι μια μεταδοτική ασθένεια και είναι αδύνατο να την «κολλήσεις» στο δρόμο όπως η γρίπη ή ο πονόλαιμος.

Συμπτώματα ψωρίασης

Στις μέρες μας, οι γιατροί θεωρούν την ψωρίαση συστηματική παθολογία, δηλαδή συνηθίζεται να μιλούν για την ψωρίαση ως παθολογία με πολύπλοκα αποτελέσματα.

Πιστεύεται ότι τα πρώτα σημάδια της ανάπτυξης της ψωρίασης είναι:

1. Συνεχές αίσθημα γενικής αδυναμίας.
2. Αισθάνομαι κουρασμένος;
3. Συχνή κατάθλιψη και κατάθλιψη.

Αυτά τα συμπτώματα πρέπει να είναι ανησυχητικά. Ωστόσο, τα κλινικά συμπτώματα της ψωρίασης εκδηλώνονται σε δερματικές βλάβες. Στην ψωρίαση, η πιο συχνή είναι οι ψωριασικές πλάκες που εμφανίζονται ξαφνικά στο σώμα του ασθενούς. Στην αρχή μπορεί να είναι μικρά (μερικά χιλιοστά), αλλά με την πάροδο του χρόνου μπορούν να αυξηθούν σημαντικά (έως και 10 εκατοστά σε διάμετρο).

Λόγω της φύσης του εξανθήματος, η ψωρίαση συνήθως χωρίζεται σε:

• Κηλίδα (η διάμετρος των πλακών είναι μικρή, δεν υπερβαίνει τη διάμετρο της κεφαλής ενός σπίρτου).
• Σε σχήμα σταγόνας, σε μέγεθος με κόκκο φακής, αλλά σε σχήμα σταγόνας.
• Στρογγυλά σήματα σε σχήμα νομίσματος που θυμίζουν νόμισμα με διάμετρο έως 5 χιλιοστά.

Χαρακτηριστικό της ψωρίασης είναι ο σχηματισμός λεπιών στις πλάκες που αφαιρούνται πολύ εύκολα. Αυτό συμβαίνει γιατί παράγονται από τα κύτταρα της κερατινοποιημένης επιδερμίδας. Τα λέπια σχηματίζονται πρώτα στο κέντρο της πλάκας και αργότερα απλώνονται στις άκρες. Μερικές φορές ένας ροζ δακτύλιος σχηματίζεται γύρω από την πλάκα, υποδεικνύοντας την ανάπτυξη της ίδιας της πλάκας. Όταν αφαιρεθούν τα λέπια, αφήνεται μια λεία, γυαλιστερή επιφάνεια του δέρματος που έχει ροζ χρώμα λόγω της εγγύτητας των αιμοφόρων αγγείων (τριχοειδή).

Ταξινόμηση της ψωρίασης, πώς μοιάζει η ψωρίαση (φωτογραφία)

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γιατροί αντιμετωπίζουν την κοινή (χυδαία) ψωρίαση. Ωστόσο, σε περίπου 10% των περιπτώσεων, οι εκδηλώσεις της ψωρίασης έχουν άλλα εξωτερικά σημάδια, τα οποία φαίνονται καθαρά στη φωτογραφία.

Σύμφωνα με τις εξωτερικές εκδηλώσεις της ψωρίασης, είναι συνηθισμένο να διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές:

1. Χυδαία (κοινή) ψωρίαση. Ξεκινά με ένα εξάνθημα μικρών βλατίδων, που κυμαίνονται σε μέγεθος από το κεφάλι ενός σπιρτόξυλου έως ένα μπιζέλι. Σε αυτές τις βλατίδες εμφανίζεται απολέπιση και οι βλατίδες μετατρέπονται σε μια τυπική πλάκα ψωρίασης. Οι πλάκες έχουν συνήθως καλά καθορισμένα όρια, έτσι ώστε να μπορούν να απεικονίζονται καθαρά σε σχέση με το υγιές δέρμα. Η πλάκα μπορεί να προκαλεί φαγούρα. Όταν ο ασθενής προσπαθεί να αφαιρέσει μια βλατίδα ή πλάκα, παρατηρείται απολέπιση. Αφού αφαιρεθούν οι νιφάδες, εμφανίζεται μια λεία, γυαλιστερή επιφάνεια. Εάν συνεχίσετε το ξύσιμο, εμφανίζονται πολύ γρήγορα σταγονίδια αίματος που ονομάζονται "δρόσο αίματος".

2. Ψωριασική ερυθροδερμία. Αυτή η ασθένεια, η οποία είναι εξαιρετικά δυσάρεστη ως μορφή ψωρίασης, εμφανίζεται σε περίπου 2% των ασθενών. Η ερυθροδερμία εκδηλώνεται με τη μορφή έντονου κνησμού, διάχυτου κοκκινίσματος του δέρματος και ελασματοειδούς απολέπισης. Η ψωριασική ερυθροδερμία συχνά σχετίζεται με γενικευμένη φλυκταινώδη ψωρίαση και ψωριασική αρθρίτιδα. Λοιμώξεις όπως οι στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις συχνά δυσκολεύουν την πορεία της νόσου. Μερικές φορές η ερυθροδερμία εκδηλώνεται αυθόρμητα στο πρώτο στάδιο της ψωρίασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ερυθροδερμία αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της ακατάλληλης θεραπείας της ψωρίασης.
3. Φλυκταινώδης ψωρίαση. Αυτή η μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φλύκταινων που μοιάζουν με μικρά αποστήματα. Με τη ροή, αυτή η μορφή ψωρίασης μπορεί να γενικευτεί και να εντοπιστεί. Με εντοπισμένη μορφή, οι φλύκταινες εντοπίζονται στην περιοχή των πελμάτων και των παλάμες. Με μια γενικευμένη μορφή, ο ασθενής έχει αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και σημάδια δηλητηρίασης του σώματος. Αυτή η μορφή ψωρίασης είναι πολύ επικίνδυνη και μπορεί να αποβεί ακόμη και θανατηφόρα.
4. Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Πολλοί ειδικοί το διακρίνουν ως αυτοάνοσο νόσημα από μόνο του. Εμφανίζεται με τη μορφή φλεγμονώδους διαδικασίας στις αρθρώσεις και τους μύες του ασθενούς.
5. Ψωρίαση των πλακών των νυχιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κοινή ψωρίαση επηρεάζει τις πλάκες των νυχιών και στη συνέχεια ονομάζεται ψωρίαση των νυχιών. Η ήττα των πλακών των νυχιών από την ψωρίαση μοιάζει πολύ με μια μυκητιασική λοίμωξη. Ως αποτέλεσμα της νόσου, η πλάκα του νυχιού μπορεί να παραμορφωθεί και τελικά να εξαφανιστεί εντελώς.

Θεραπεία ψωρίασης

Η σύγχρονη ιατρική δεν έχει ακόμη τα μέσα για να θεραπεύσει πλήρως την ψωρίαση, ούτε υπάρχει γνώση των αιτιών και των χαρακτηριστικών της πορείας της νόσου. Ωστόσο, υπάρχει μια σειρά από φάρμακα στο οπλοστάσιο των γιατρών που μπορούν να ανακουφίσουν σημαντικά τις εκδηλώσεις της ψωρίασης και να περάσουν από την οξεία φάση σε μακροχρόνια ύφεση. Κατά τη θεραπεία της ψωρίασης, ο γιατρός λαμβάνει υπόψη την ηλικία, το φύλο, τον τρόπο ζωής, την κατάσταση της υγείας του ασθενούς και επιλέγει μια θεραπευτική στρατηγική μόνο λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες.

Πολύ συχνά, η θεραπεία της ψωρίασης ξεκινά με εξωτερική θεραπεία. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Σαλικυλική αλοιφή, η οποία χρησιμοποιείται τη στιγμή της εξέλιξης της νόσου.
• Ορμονικά φάρμακα που συνταγογραφούνται όταν η σαλικυλική αλοιφή είναι άχρηστη.
• Κρέμες που περιέχουν Ditron. Έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθούν στην γρήγορη απαλλαγή από τα συμπτώματα της ψωρίασης.

Αλλά η εξωτερική θεραπεία δεν παράγει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στη συνέχεια επιλέγεται μια άλλη τακτική θεραπείας και η συστηματική προσέγγιση θεωρείται μια από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους σήμερα.

Παραδοσιακή ιατρική στη θεραπεία της ψωρίασης

Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία συνταγών παραδοσιακής ιατρικής για την ψωρίαση. Πολλά από αυτά πραγματικά βοηθούν στη θεραπεία αυτής της ασθένειας. Αλλά μην υπερεκτιμάτε τις δυνατότητες τέτοιων συνταγών, καθώς η παραδοσιακή ιατρική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοηθητική θεραπεία, αλλά σε καμία περίπτωση ως μέσο αρχικής θεραπείας.

Πιθανώς το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο παραδοσιακό φάρμακο για την ψωρίαση είναι το celandine. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο το καλοκαίρι, όταν η εύρεση σελαντίνης δεν θα είναι πρόβλημα. Η ουσία της μεθόδου έγκειται στην επίδραση του φυτικού χυμού στις πλάκες. Αρκεί απλώς να σπάσετε το στέλεχος και να κατευθύνετε τα σταγονίδια του χυμού σε αυτό το διάλειμμα προς το δέρμα που έχει προσβληθεί από ψωρίαση. Αυτό πρέπει να γίνεται κάθε μέρα για τρεις μήνες. Πιστεύεται ότι το μέγιστο αποτέλεσμα της θεραπείας θα συμβεί κατά το τρίτο έτος της θεραπείας.

Δεύτερη σε δημοτικότητα είναι η πίσσα σημύδας, η οποία απλώνεται απλά στην πληγείσα περιοχή για μια ώρα. Μια άλλη μέθοδος συνιστά τη χρήση χυμού φελαντίνης μετά από τέτοια εφαρμογή πίσσας. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 15 ημέρες στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση.

Η αλοιφή με βάση το αυγό θεωρείται πολύ δημοφιλής στη θεραπεία της ψωρίασης. Για να το ετοιμάσετε, παίρνετε δύο ωμά αυγά και τα ανακατεύετε με ηλιέλαιο (ελαιόλαδο) και χτυπάτε. Μετά από αυτό, προσθέστε μισή κουταλιά της σούπας ξύδι στο μείγμα που προκύπτει. Οι πληγείσες περιοχές αλείφονται με ένα μείγμα μία φορά την ημέρα. Το ίδιο το μείγμα διατηρείται σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.

Βοηθά πολύ καλά στην έξαρση της ψωρίασης και ένα μπάνιο στο οποίο προστίθεται ένα ρόφημα από κέλυφος καρυδιού. Για ένα μπάνιο, πρέπει να παρασκευάσετε κελύφη από μισό κιλό ξηρών καρπών. Το μπάνιο λαμβάνεται για όχι περισσότερο από 15-20 λεπτά σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 37 βαθμούς. Συνιστάται να κάνετε δέκα μπάνια με διαλείμματα σε μία ημέρα.

Διατροφή για ψωρίαση

Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, η σωστή διατροφή στην ψωρίαση είναι εξαιρετικά σημαντική προκειμένου να αποφευχθεί η παρατεταμένη έξαρση της νόσου. Πιστεύεται ότι η ουσία της δίαιτας είναι η διατήρηση της οξεοβασικής ισορροπίας έναντι του αλκαλικού συστατικού. Άρα το 70-80% των προϊόντων θα πρέπει να είναι αλκαλικά και να σχηματίζουν μόνο 20-25 οξέα.

Ο σχηματισμός αλκαλίων περιλαμβάνει:

• Φρούτα (με εξαίρεση τα κράνμπερι, τα δαμάσκηνα, τα δαμάσκηνα και τα σταφύλια από μαύρη και κόκκινη σταφίδα).
• Λαχανικά (εκτός από όσπρια, λαχανάκια Βρυξελλών, κολοκύθα, πατάτες, ντομάτες, πιπεριές και μελιτζάνες).

Είναι συνηθισμένο να μιλάμε για προϊόντα οξίνισης:

• Δύναμη;
• Τυρί;
• Ζάχαρη;
• κρέας
• Βούτυρο;
• Κρέμα.

Επομένως, η διατροφή ενός ασθενούς με ψωρίαση πρέπει να περιλαμβάνει:

1. Νερό (τουλάχιστον 2 λίτρα την ημέρα).
2. Φρέσκα φρούτα στον ατμό (οι κονσέρβες δεν είναι ευπρόσδεκτες). Συνιστώνται μήλα, χουρμάδες, σύκα, βερίκοκα, πορτοκάλια, ροδάκινα, σταφίδες.
3. Λαχανικά, επίσης φρέσκα ή στον ατμό. Συνιστάται παντζάρια, αγγούρια, μαρούλι, καρότα, σέλινο, σπανάκι, κολοκυθάκια, κάρδαμο, λάχανο.
4. Δημητριακά (σε μικρές ποσότητες). Συνιστώνται κουάκερ από φαγόπυρο, σιτάρι, κριθάρι, κεχρί καθώς και αρτοσκευάσματα με ρύζι και κορν φλάουρ.
5. Ψάρια με χαμηλά λιπαρά, τέσσερις φορές την εβδομάδα.

6. Πουλερικά (κοτόπουλο), δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Επιτρέπεται να δίνεται πρόβειο κρέας σε ένα άρρωστο νεαρό μία φορά την εβδομάδα.
7. Γάλα (κατά προτίμηση αποβουτυρωμένο γάλα).
8. Αυγά μαλακά, δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα.
9. Φυτικό λάδι σε ποσότητα 3 κουταλάκια του γλυκού την ημέρα.

προφύλαξη

Και παρόλο που δεν υπάρχει τρόπος πρόληψης της ψωρίασης, υπάρχουν τρόποι να μειωθούν σημαντικά οι εκδηλώσεις της και να μεγιστοποιηθεί η περίοδος ύφεσης.

Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε:

• Φροντίστε το δέρμα σας και διατηρήστε το υγρό.
• Θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική έκθεση σε κρύο ή ζεστό αέρα.
• Ελαχιστοποιήστε την πιθανότητα τραυματισμού στην επιφάνεια του δέρματος.
• Αποχή από αλκοόλ και καπνό.
• Όλες οι ασθένειες ξεκινούν από τα νεύρα, επομένως πρέπει να ελαχιστοποιήσετε τις αγχωτικές επιπτώσεις και να προσπαθήσετε να είστε σε αρμονία με τον εαυτό σας και τον κόσμο γύρω σας.